Gökyüzü Masalı

ne çok gittiðimizi sana söyleyemem
çocuk karýncalarýn bildiði masallar vardý
birileri uyutur
uyandýrýrdý birileri aniden
mavi bir yerde
sabahlar karanlýða kaçýþýrdý yeniden

anlatamýyorum taþýn havada savrulurken uyuduðunu
düþerken duyduðunu
kýrýlýrken paramparça
sevinenler olduðunu toprak adýna
kimin suçuysa bu gökyüzü masalý

söyle bakalým en ince telini duygumuzun
erir mi güne yaðmurlar düþse
belirir mi ardýndan güneþ
ya da hiç bir þey
sen bilmiyorken
söylenenlerin bomboþ havadisler olduðunu

olmaz
adam koþar
aklýnýn çukuruna düþer dans eder
öyle uzun olur ki
olur ki bazen
bir tiyatro sahnesinde uyuya kalmýþ kadýn olarak uyanýrsýn
uzunca saçlarýn vardýr
týrnaklarýn ojelerin
ve onun için atan yüreðin
çabuk geçecek bir ayna bulursun kendine
savrulmak için
düþtüðün yerden

hep kalabalýk ve anlaþýlamayan yüzlerin ötesine atýlmýþ
serin su akýntýsýnýn sýrt üstü yýldýzlarý tasarladýðý anda gelir
bütün o musibetler baþýmýza
kelebek titrer ölmemek için
an dudaðýna çakýlmýþ gülümsemelerle renklerini kusarken

yýllardýr þehirli
sevinerek köye gideceðini söyledi
penceredeki korkulu resme bakýp sýzlandý
yarýnlarýmýz için konuþanlar utansýn
ah bu uzun yolculuklar öncesi
umutlarýmýzý karartan yollar utansýn

insan olmak istemiyordum
çok yalvardým doðanýn sarkan yanaðýna iliþip
tabiatýn sýrtýnda sancý olmayý.




Sosyal Medyada Paylaşın: