BİZİM KÖY...

Karaseki’den bir rüzgâr eser,
eser kardeþim, yüreðimi önüne katarak
ben oralarýn çocuðuysam...

Aðýldere ovasýnda buðday tarlalarý
hasat zamaný sýcaklýðý
insanýn beynine iþler, iþler be kardeþim
ben oralarýn çocuðuysam...

Þatýrova’nýn kýrsallýðý, yýllarýn yoksulu
Anadolu insaný gibi,
Kafatasýma çöreklenmiþ bir yýlandýr
Usumdan çýkmaz, çýkmaz be kardeþim!..

Karaçal, bir kartal gibi
köyümüzün arkasýna kurulmuþtur
Bana uzaktan bakar biraz!

Karaçayýr,az da olsa içimize
ferahlýk getirir, soðuk sularýndan
içirirdi, babam gibiydi,
babam gibi aydýnlýk!

Pazarbel’i aþtýðýmda ilçeme
ulaþýrdým sanýrdým,yedi-sekiz yaþýmdayken!
Bana kýzýl rengi öðreten beldir
Babamla kolkola girip, iþte arkadaþ olduðum
Pazarbel!

Sevmiþim be bacým!
Karaseki’yi, Çayýr’ý

Be kardaþ !
Aðýldere’yi, Göçyolu’nu, Medrese’yi

Be babam !
Karaçayýr’ý Þatýrova’yý
Hey anam, heeey !
Güzel,
Yiðit,
Köyümü
Buram buram
Anadolu’m kokan her þeyim olan köyümü!

Göçyolu;
Belli ki göçenlerin yolu
Bugün tarlalarýn arasýnda bir sýnýrdýr
Umutlarýn bitmediði.
Mercimeði orada tanýmýþ,orada sevmiþtim !

Medrese, iki buçuk dönüm bile gelmeyen
Ýkinci ve de sonuncu tarlamýzýn bulunduðu
Bir mýntýka!

Çayýr; yeþilliðine kurban olduðum
mýsýrý için,
Komþu büyük çocuklarýn
hýrsýzlýða götürdüðü Çayýr!

Anýsý hiç belleðimden gitmeyen
Ve bir zamanlar; öküzlerin, atlarýn, traktörlerin
Dön babam dön, harman sürdüðü
Arkadaþlarýmla eþek yarýþtýrdýðým,
Sivrisineklerin aman vermediði
Bir mýntýkadýr Çayýr!

Ve, yaþamaya devam ettiðimiz
her yeni gün, yaþamýmýzda
açýlmýþ tertemiz bir sayfadýr1

Bilmem her birimiz
Ne yazarýz?
Ya da;
Yazýlýr bu sayfalara...







Sosyal Medyada Paylaşın: