vazgeçinilmiyor sevgiden ekmek gibi su gibi hava gibi çoðu zaman set çekilsede önüne, matemdir belki ikinci adý hüzünlerde kaynadýkça, canýna okuyan.. bilmez ki, ruhun daraðacýnda mesafeler intikam aldýkça zamanýn koynunda.. bilmez ki, umuda koþan yolculukta cam kýrýntýlarýný nefesini kesen.. bilmez ki, sende cansýn can bilsede ne iþe yarar? olurken kendisi de diðerleri gibi bir engel þu kahýrlý dünyanýn zabýtýnda.. ey benim gönlümün çilesi dediðim kayýp, arama beni bende sensizliðin gölgesinde.. sen bilmezsin belki, senin varlýðýn sessizliðin bile bana yeter...
(Berlin,14.12.2013)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.