Saat O'na hep çeyrek kalırdı.

"Bir hiç kimsesizdim artýk.
Onsuzluk kadar hiç kimsesiz kalmamýþtým hiç.

Ne vakit gitse;
Saat O’na hep çeyrek kalýrdý.
Ve o ne vakit gitse;
iki kat soðuk olurdu buralar.
gittiði yer ise taze bir bahar...

bu kaçýncýydý hatýrlamýyorum.
kaçýncý sefer sayýlý uçuþuydu,
kaç defa gözler doldu,
kaçýncý soðuðu gözyaþlarýmla nemlendirdim,
kaç defa ciðerlerime katran döküldü ?
hatýrlamýyorum.
o gitti.
Saat O’na çeyrek kaldý.
pencereler ardýna kadar açýldý.
bir kuþ daha soðuktan öldü.

.
.
.
Ýstanbul semalarýnda bir güvercin.
Hiç kimsesizliðime iyi bak Ýstanbul."

|Murat ERTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: