Caný çýkmýþ
göðün çatýsý altýnda bahtýn.
ne bir yýldýz
nede bir yel var
tenimizi ýslatsa vuslat
varsak en kuytu yerine aþkýn
girsen koynuma yar,
süzülsek semada
sen kar
ben ayaz
ve sonra
yýllar sonra yar...
aldatsak aþký...
ihanet etsek bedenimize
bir avuç bana
bir avuç daha bana torpak.! ..
üzülme yar
ben ölürüm senin yerine
anlamýyorsun
kuþlar uçurduðumuzda
savrulduðumuzda orta yerlere
sen avunmuþ tun
hatýrlamýyorsun anlamýyorsun yar...
ben zaten ölmüþtüm...
Zeki ARLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.