GÜLÜM!...

Bakýþlarýnda
Hep ayný hüzün…
Bakýþlarýn, kurþun aðýrlýðýnda
Sevdanýn sabrý unuttuðu anda,
Öyle bir çöküyorsun ki yüreðime,
Kayboluyorum karanlýðýnda…

Bakýþlarýnda gülüm,
Hep ayný isyan gördüðüm,
Bakýþlarýn düðüm düðüm…

Oysa,
Çoktan kýþladý gönlümdeki bahar.
Ne sevgili, ne arkadaþ, ne var.
Oturmuþ gözlerine bir ihtiyar,
Gözlerimdeki çocuðu arýyor…

Vakit tamam!
Gün çoktan battý buralarda.
Sevmenin,
Aþký unuttuðu yerdeyim þimdi.
Umutlarým,
Kor üstüne düþen kar gibi
Eriyor…

Gözlerini, gözlerimde
Ölümlemen niye?..
Zamanýn,
Paslý bir býçak gibi,
Sineme
Saplandýðý yerdeyim!

Oysa gülmelerin olmalý
Deli dolu sevmelerin senin.
Arayýp bulmalarýn,
Yaþayýp unutmalarýn…

Gözlerini gözlerimde
Ölümlemen niye?..
Niye yerime aðlamalarýn?

Býrak hýrçýnlýðý küçüðüm,
Türkülerle kefenleme hayallerini!
Býrak ecel kötüleri alsýn!
Uzat ellerini
Dost ellerime,
Uzat gülüm.
Ellerin
Ellerimde kalsýn!

HÜLYA ÞENKUL



Sosyal Medyada Paylaşın: