GAZEL-İ SİTEM
Olmuþum aþkýnla mecnun,çöllerin insâfý yok
Tân eder gâfil olanlar,dillerin insâfý yok.
Gözlerimden kanlý yaþlar saçtýðým günden beri,
Derdimin emsâli olmuþ göllerin insâfý yok.
Bülbülün feryâdý dinmez cân verir yâr uðruna,
Hep vefâsýz oldu âlem güllerin insâfý yok.
Yâri yâd eyler bu devrân,câný emraz sardý gel,
Merhemim yâr,tâbibim yâr,ellerin insâfý yok.
Böyle zâif kýldý dünyâ bir nefeslik cânýmý,
Koptu yâr ömrüm kökünden sellerin insâfý yok.
Râyihan gelmez ki gülþen hicr-i yârdan incinir,
Âþýðýn olmuþ vefâsýz yellerin insâfý yok.
Ey agâh sen arz-ý hâlden geçme,yâr bir gün duyar
Hâl içinden hâl seçilmez,hâllerin insâfý yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.