Gönülden vurulmuşum
Sen yüzümde tebessüm, bitmeyen gülücüðüm
Ayýrma seni benden gönülden vurulmuþum
Bu deli seni özler koþta gel biriciðim
Ayýrma seni benden gönülden vurulmuþum
Ýçim döver içini, söz edemem yasaya
Gerek yok bende kalsýn, dedi kodu tasaya
Yüzüm avcum da durur, dirsek vurur masaya
Ayýrma seni benden gönülden vurulmuþum
Fazla zaman kaybetme savruluyor harmaným
Bir adým gücüm yoktur kesiliyor dermaným
Ecel enseme yakýn, okunacak fermaným
Ayýrma seni benden gönülden vurulmuþum
Vuslatý düþlüyorum yollarýnda gözlerim
Gönül sýzým derinde bilki seni özlerim
Sakýn yalansýn deme, gerçektir tüm sözlerim
Ayýrma seni benden gönülden vurulmuþum
Leyla’yým bu hasretin inan hiç bitmeyecek
Sadece ölüm alýr, yoksa hiç gitmeyecek
Kýyamete az kaldý ömrümüz yetmeyecek
Ayýrma seni benden gönülden vurulmuþum
Leyla Yýldýrým (Leylican)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.