Firavun Bakışlarının Gölgesinde Aşk

Hasret kokan nefesin ile dolduruyorum içimi
Koca bir þehir aðlýyorken dizlerimin dibinde
Maskeleri düþürülmüþ firavunlar gibi günlerim
Her sokakta bir anýmýzýn gölgesinde eriyorum

Varsýn boðazýmda düðümlensin anýlarýn
Yutkunduðum her damla gözyaþý yaksýn canýmý
Varsýn taþ üstünde taþ býrakmasýn yokluðun
Çelikten bir kafesin içinde kendimden taþýyorum

Ayrýlýk ezgilerini sýrtlamýþ gözyaþlarým
Yitirdiðim ruhumda aðýr iþçiler boyun büküyor
Geçtiðimiz hiç bir yoldan geçmiyor artýk aþk
Hummalý sevdamýn pençesinde can çekiþiyorum

Ýliklerine kadar sýrýlsýklam titriyor bedenim
Bir kasým daha kayýyor parmak uçlarýmdan
Kaç güvercin kanadý daha vurulacak umutlarýmýn altýnda
Pervasýzca bir acýnýn peþinde koþmak istemiyorum


Güvercin gözünden süzülen bir damla kan düþtü yanýma
Pýnarlarýmda yanýp gözyaþýmda boðulan duygularý görmüyorum
Aþkýn dudaklarý gibi bükülmesin titremesin putperest bakýþlarým
Senden yoksun bizden yoksun nefesini kesip öldürüyorum

Remziye ÇELÝK


Sosyal Medyada Paylaşın: