Bonaparte meydanýnýn sol köþesinde güneye bakan bir café var orda Michelle ile oturuyorduk çay döküldü üstüme baþýmdan aþaðý kaynar su döküldü yarým kalmýþtý týp fakültesi aðlama arkadaþým o kadar yýldan sonra Bonaparte meydaný aðlar sonra gözyaþýný durduramazsýn sen þimdi bu þiiri neden yazdýn diye sorarsýn belki Michelle okur tüm yalnýzlýðýmý o biliyor umutsuz þairi Bonapartenin ve Fransanýn
yine o yabancý çýktý karþýma adýný soracaktým rap söylüyordu sakýz çiðniyordu karþýmda sürekli susuyordu le poéte diyordu bana anlamýyordum tek kelime fransýzca bilmiyordum Bonaparte meydanýný sevmiyorsam dedim bunun yüzünden sevmiyorum Michelle’e aldýrma dedi aldýrmýyordum aðlýyordum çocuk gibi sene 2000di milenyumdu kar yaðýyordu sýrýlsýklamdým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Zorluoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.