Yalvaracağım Yağmura, Çünkü Kuşlar
tehlikeli bir moladýr bu kavrulan sayýklamalarýma
ne dersin
sessizliðin çarpýntýsýna
gözlerimdeki uykulu bekleyiþe
göðe, denize, yaðmura, düþe
bir deniz fenerinin yalnýzlýðýna
sýmsýký sarýlan uzaklýklara
fýtýnayla kopan yakýnlýða
ne dersin
topraktaki acýya
gökteki çýrpýnýþa
rüzgâr susmuyor
ruhumda huysuzluk
nerdesin
denizlerin bile çekip gidesi var
açýklarda yaðmur dinmiþ midir
gitmelere özeniyorum,burdayým
düþlerim kaçmasýn diye hüznümü avutuyorum
çünkü kuþlar!
þarkýlarýný bir bir kapatýyor þehir
suskunluðum garezim gibi karanlýk
bu kadar mý
ey gece, bedduaya ihtiyacýn mý var
benim için mucize getir
temmuzun sýcaklýðý üstümü örtsün
cenin halinde kývrýlýp uyuyayým
bir çiçeðin dibine gömeyim göbek baðýmý
çocuklarýn kokusunu getir
yýllarýn hesabýný parmaklarýma soramayacak haldeyim
çünkü ömrümün çocukluðu köþedeki abajuru kapattý
h’içlenmemi bekleyen o sessiz peron odanýn ortasýnda
kapýsý ardýna kadar açýk bir tren
binip gidesim var
ömrümün kavþaklarýný bir bir yýkýp geçesim
cesetleþmiþ zaman
bizimkisi hayaletlerin hayallenmesi
talan edilmiþ bahçelerin elleri üþüyen asmalarýyýz
þarap mý sunalým ne dersin içimizdeki ihtiyara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.