Doðduðun günden beri yaþadýðýn saray hükümdarýn ; Nedir ki içinde saltanat sürmekte hükümsüzlüðün , Nedir ki aþinalara alýþkýn ruhun ölümsüzlüðü , Nedir ki gaip-ten ruhumu okþayan onca ses , Yazýk ki o anlatýlamayan gizli cinayetlere yazýk .
Üstümde sema ruhumda ahlak duygusu aþk , Dökülen yýldýzlar pare pare can cana pervane , Yansýyor güneþ ,bir katre-i damla ki ýrmaðý ; Kamýþýndan koparýlmýþ ney sesinden üfleyiþ .
Görünür görünmezliðe çaresiz dil ve alem , Doðrunun doðrusu deðil mezar ile insan , Yapraðýna damlasý düþtüðü günün paresi , Baðrýna basýpda bekleyen topraðýn neftasý .
Geçip giden yýllar yüzümde çizgiler teþne , Bunca girift bilmeceler tomurcuklar heveste , Heybem yük dolu sermayem hüzün parçalar , Karabasan bataklýðým artýk sanada paydos .
Beklenen baharýn kuru umitleri üþüyor tuz buz, Bir mecnun bir leyla geçiyor kapýdan sus pus , Saçlarýmý okþayan istemem ne taç ne saray , Ruhumun cenneti hayrete uyanmakda göz göz .
Bir doðuþ bir batýþ hayat tanýðým köz köz , Bir ses bir ses uzaklardan yorgun gelen es , Çaðrýlan süslü bebek istikamet toprak tabu , Bekler kapýda cansýz at kendini duymaz töz .
Bahara alýþkýn bedenim ölen ruhum deðil , Ýstenmeyen batýþlar güneþe vurgun deðil , Yükseliyor yer ki yer-gövdem yerde deðil , Gözlerimi kapattýðým dünyam artýk benden deðil .
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.