Gönlümün tahtýna almaya seni
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Yarimin bahtýna salmaya teni
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Yedi tepelerden yarla bakmaya
Alevden közlere harla akmaya
Soðuðu göðsüme karla çakmaya
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Gözlerin dolmalý doðduðum þehir
Üsküdar olmalý benimle nehir
Saadet sunmalý etmeden tehir
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Bu defa benden ol, coþup yanlýca
Mayayý benle çal, güzel Kanlýca
Pudra þekerini, koy kararýnca
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Bir kadeh rakýyý saç boðazýnda
Topla martýlarý aç avazýnda
Hisardan nameler, taç yap sazýnda
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Sirkeci, Beyazýt, Sultan Ahmet’e
Gülhane parkýna, yaðan rahmete
Selamýmý söyle, girip zahmete
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Haydarpaþa garý, ýssýz diyorlar
Kadýköy onsuz, sessiz diyorlar
Kara trenlere, bahtsýz diyorlar
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Sulukulelerde, çalsýn sazende
Gonca güller açsýn, gülen gamzende
Aþk ile salýnsýn, bana nazende
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Þiirler hazýrla, Orhan Veli’den
Þarkýlar hazýrla, gönül telinden
Bir tas su hazýrla, yarin elinden
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul
Kan aðlar yüreðim, Veli’den garip
Yeþildir dileðim, murada erip
Güneþi göreyim, ufkuna gelip
Yoldayým az kaldý, bekle Ýstanbul