Kar Kokusu

geceleri kar yaðardý yorgun kanatlarýna göðün
üþürdük kuþlarýn ellerinde
þarkýlar duyardýk alevli
aþk beyazdý

dýþarýda ilk kýpýrtýlarýný hazýrlayan ayak izleri
saklý bir sevincin dokusuyla sokuldu cama
buz tutmuþ sarkaçlardan damlayan
aþký bulmaya

kapý aralandý soðuk düþler sonrasý
bir avuç umut düþtü yerlere
eski sarýlýþlar sahnesinden kopan
unutulmuþ kederlere

mavi çiçekler dalgýn köklerini ýsýtýyor
topraðýn dilinde baharýn aðzý
dudaklarýný süsleyip öpüyorlar alnýndan
boynunda sabahýn yüzü
sabýrsýzlanýyor yaðan karlar

gel
acýlarýný dök
içimin lambasý ol bitme
ellerinden ellerime beyaz sür
kokun kalkmasýn üzerimden
ve her sabah uyansýn
kar kokusu yüreðimde.


Sosyal Medyada Paylaşın: