rötar

kalem kaðýttan
elini eteðini çekince
zehirli dil
iþ baþýna koyulur..





zihin
kevgire dönmüþ.
sanki aynada ki ben deðildim.
sahiden de deðildim ya!..



toplu iðne ucuna ekli
topu topu
ömrün ben hali..



cevapsýz sorularýn
sorulduðu gün
bozdum yeminimi.
and olsun ki;
tanrý yok!..

üstüme düþen
hisseme düþenden fazla olmuþ.
siz bölüþmeden
ben paylaþmalýyým insanlýðýmý.
gözlerim her zaman görseydi
yüreðinize bastýðýnýz taþ kadar sessiz kalmayabilirdim.

ruh,
bilmezliðine göðüs gererken
boyun yerlerde sürünüyor..



derme çatma kaderin altýnda
köþeye çekilmiþ can sýkýntýsý.
okunmamýþ kitabý
teðet geçiyor ellerin.
alacakaranlýk kahkahasý basýyor
evinin içini.
kum misali
saatine boþalýyorsun..




insan aklý sýr..



örümceðin sabrý tükeniyor
keþifsiz þiirlerin gölgesi altýnda.


enayice býraktýðýnýz ömürde
sanýrsýnýz Azrail rötarlý..




aðýrla beni ölüm
aðýr aðýr uzaklaþýrken bedenden..








Sosyal Medyada Paylaşın: