Sorma

sorma bana ilhamýmý
sorma nasýl yazdýðýmý
içimde fýrtýnalar koparken
kabarýrken denizlerim
döverken köpük köpük duygular kýyýlarýmý
gözyaþýmla yazar kalemim
içimdeki yangýnýn resmini çizer kelimelerim
þarkýlarým anlatýr çýkmaz sokaklardaki öykümü

ben o eski þarkýlara bundan müptelayým
ben o aðlayan adamý ondan dinlerim böyle kendimden geçerek
ben ondan sararým gecelerin koynuna hýçkýrýklarýmý
ben o þarkýlardaki boynu bükük adam
ben kahrolan o derbeder
ben batan güneþin yaktýðý ufuktaki kýzýllýk
yuvasýz kuþlar gibi çaresizim
bitmeyen o uzun geceler gibi yalnýz
yýllar var sevincim neþem kayboldu
yýllar var ümidim sararýp soldu
yýllar var geldi geçti
yýllar var deldi geçti

bu þehir beni boðdu þarkýlarda
bu þehrin geceleri anlatamadý hayatý
ben yüreðime düþen bir damla ateþi
bir avuç gözyaþýmla söndürmeye çalýþtým
ben her yokluða
her acýya
baðrýmý daðlayan kora
bu þarkýlarla alýþtým
bana sorma yalnýzlýðý artýk
ayrýlýklarý sorma

durmadý dünya baþým dönüyor desem de
dönmedi gidenler gittikleri yerlerden
gel artýk bitsin bu keder dolu günler desem de
yine ufuklarda söndü hayatým
yine çöken karanlýkta karardý kara bahtým
gönlüme söz geçmese de
sevda yelleri aldý gönlümü kor ateþlere savurdu
hasretin kucaðýnda kavurdu
sonunda tövbekar oldum kalmayýnca umudum
yýkadým ruhumu nisan yaðmurlarýnda

iþte benim sýrlarým
iþte benim hayatým
biraz bestekâr
biraz þair
elde kalan
birkaç satýr þiir
birkaç hüzünlü þarký
bir avuç gözyaþý
ve sair

06.12.2013 / 23:00 / Çorum

Sosyal Medyada Paylaşın: