Önce hüzün döküldü,
Sonra sararan yapraklar...
Bir yol ki uzanan önümde,
Bir yol ki alabildiðince...
Sarý, kýzýl, kahve yapraklar,
Hepsinin saçlarýnda tel tel aklar...
Sustular bakýnca gizlice,
Dillerinde yarým hece,
Kim bilir ne duygular saklar...
Uçuþtular, uçuþtular...
Daðýldýlar esen yelle...
Sarý, kýzýl, kahve yapraklar,
Yolculuk nereye, nerde duraklar...?
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.