KARA PERDE (ÇELME )

Þimdi varýp gittin de uzak þehirlere
Kara perdeler ardýna saklandýn yüreðini,
Neyi yaþýyor yaþatýyorsun,
Sabýrlý yüreðimi sabýrsýzca ölçüyorsun.


Hangi makine hangi gizli güç
Acýmasýz yapan nedir
seni böyle.
Takýyorsun karanlýk gecelerime
Kara, kara perdeleri
Çelme atýp düþürüp duruyorsun yerlere
Alýyorsun tükenmeyen bir intikam öç.


Küçük kentlerin büyük insaný,
Karýþtýrdýn sapla samaný,
Dilim varmýyor diyeceðim ya
Ananý babaný
Neyin sürgün yaþamýný yaþatýrsýn
Sakin geçen günlere,

Görünmek istemedim
sana hiç böyle,
Sende büyürken cümleler
Kaldým gölgerinde


Ne vardý ki sakladýðýn beyin hücrelerinde
Çarpýyorsun kor yüklü bulutlarýmý birbirine
Bir iki eksik kalsýn dillerinde yüzsüzce
cümle.


Kirpiklerin paslý çiviler gibi batýyor
Çýðlýk çýðlýklar atan yüreðime,

Eskici pazarý gibiyim kýsa kol elbisemle
Islanmýþ çoraplarýn içinde
son kýþ günüm de,


Kopacaksa kopsun baðlayan urgan
Bu da yaþanacakmýþ yaþanan


Dökülüyor sararmamýþ bir bir yapraklar,
Kulaðým(a) fýsýldanan ilkbahar.
Son kýþ güneþim de


Bu kaçýncý bilemem elimde sönmeyen
Baþýmdan yükselen kývrak duman,
Birilerinin elinde hayatým olmuþ kaðýt kalem
Yazýyorlar çiziyor iþte romaný,

Uzuyor saçlarý uzadýkça zülfü(kar) gece,
Çoðalýyor gittikçe üstüme yýkýlýyor.
Kapanýyor pencereler de siyah perdeler,

Perde, perde gözlerimde
Yine bir çelme attýn kara kalemin le.
.
.

Sosyal Medyada Paylaşın: