BİLİYORUM İMKANSIZ
BÝLÝYORUM ÝMKANSIZ
Acýyla bakýyorsun sanki geçmiþ günlere
Kirpiklerden düþer yaþ yitip giden hayatýn
Anýlar canlanýyor bir hayal perdesinde
Biliyorum imkansýz mazi vardý resimde
Elimde fotograflar bakarken gözlerine
Þarkýmýzý çalýyor kemancý re telinde
Ruhunda hissediyor notanýn gizemiyle
Biliyorum imkansýz þarkýn kaldý dilimde
Bir daha doðmayacak yokluðunda güneþim
Bir daha açmayacak senle açan güllerim
Geçti yýllar umutla yokluðundu bedelim
Biliyorum imkansýz gelmeyecek bu gece
Kapkaranlýk odamda yapayalnýz sessizce
Sarsýlýyor bedenim aþka yenik düþtükçe
Ýsyanlar içindeyim çaresizlik içinde
Yakar aþk biliyorum yanan mum eridikçe
Yüzlerdeki çizgiler tel tel olmuþ ak saçlar
Anýlar tazelenir okunurken mektuplar
Aþka dair þiirler yazýlmýþtý þarkýlar
Biliyorum imkansýz dönmeyecek o yýllar
Hanife küçük
8/12/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.