Ipýssýz bozkýrýn ortasýnda, Bir ýrmak kenarýydý yurdum. Nerede duracaðýný bilmeyen, Bir erkek çocuðuydum...
Çatlamýþtý dudaklarým, Takatsizdim, Uykusuz. Ayaz vurgunu Mor ellerimle Son tepenin ardýndaki umudu arýyordum. Küçücüktüm, Son baþaklara uydum, Düþerken doldum.
El verdi sonra daðlar, Aðaç aðaç, patika patika, Teslim olduk. Sular yürüdü dallara Sümbüller, Baþka bir bahardan laleler, Mor menekþeler açtý, Yanýbaþýmda. Turnalar göçmeye utanýr, bir baþka sevda türküsü...
Bense, Hala o küçük erkek çocuðuyum, Sanki barýþmýþ, Silahlar susmuþ, Öylesine durulmuþ, Adam gibi olmuþ, Minik mezarýmda. Sosyal Medyada Paylaşın:
hanlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.