VASİYET
bir sabah kardeþim Mazlum’dan çok þey istedim
dedim çýk ekmek al,bize en uzak fýrýndan
ama çok al,hatta hepsini al.
dönerken rastgeleceksin birçok zengine.
onlara tek tek daðýt rahmet niyetine
öyle, eve erken varayým diye de acele etme!
üstelik aldýrma karnýnýn zil çalýþýna
sokaklar zengin dolu olur sabah vakitlerinde.
ama yerlere de bak ha!
bazen yükünü taþýyamaz zenginliðinin kimisi
çöker,önünde kirli bir mendil,en iþlek caddesine vicdanýnýn.
yolda üç-beþ yalýnayak görürsen sakýn durup bakma!
acýný içine at,sana dert olsun.o dert nedir bilmez nasýlsa
yolunun üstünde Adsýz Dede’ye de uðra,ne zamandýr çýkmýyor sesi
yetmiþinde adamýn giyecek bir ceketi olmaz mý camý kýrýk dolabýnda
daðýtmadýysa bütün kazancýný sevilme,sayýlma hýrsýna.
dönüþte Ýsyancý Baba’ya da uðra dinle bakalým
dem vuruyor mu eþitlikten,adaletten
hiç de utanmaz ayakkabýsýnýn altýndaki onulmaz delikten
hem esirgemez lafýný;aðzý kemikli,gözü görmez köpekten.
eve varmaya yakýn otur,dinlen bir mezar baþýnda
düþün,hatýrla,anlat;gelene,geçene,gidene
böyle vasiyet etmiþti,yüreði pasaklý abim,giderken,diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.