Ah Efendim, nerdeyim, aşksız şevksiz seferdeyim…

Bilmiyorum
yolun selametini, tevdi edilen þevki
Öylesine gidiyorum göçmelerin dirliðimde fevki


Ne þimal,
ne þark ve hatta dahi garp esin mevkii
Kaybolan ümmet kimliði, þura ahengi azimet mi


Arzýn nidasý
dinmiyor ve afat nefesleri götürüyor
Bela, musibet tükenmiyor, þirret hanelere giriyor


Evlatlar
kimi dinliyor, serzeniþler kifayet etmiyor
Kul baþýný alýp gidiyor, beþerlik aþka hükmediyor


Oysa süreler
okunuyor, ayetler bir bir dile geliyor
Neden kalplerin sesi duyulmuyor, yürek burkuyor


Akýl sýr ermiyor
vakit kime hakikati hikâye ediyor
Annem babam kabrinde bilsem ki hasreti demliyor


Kavuþmak
bilincin olmazsa niçin kefalete yetmiyor
Kim vefayý hakkýyla biliyor, sadakat ta uzaklaþýyor


Zülüm,
ümmeti muhammendin umutlarýný yoruyor
Ne bir hal kalýyor, ne de taranan sayfalar okunuyor


Temaþa ettiðim
hasret gülü ne kadar güzel kokuyor
Hissiyatýmý özlemle kuþatýyor, atimde þevk beliriyor


Kalbi umutlarým
harlaþýyor ve seninle anlamlaþýyor
Ýþte bu vakit hüzün halimden ayrýlýyor sana eriþiyor


Sadece bilmek
elvermiyor, azim zarureti kesp ediyor
Ýradem aklýmla vicdanýma yöneliyor idrakte bekliyor


Sabýr, kanaatle
kavilleþiyor, umut kalplerden uçuyor
Senin eksik etmediðin tebessümün halime haz veriyor


Seyyahýn halinden
hancý bir baþka anlar hasret kokar
Aþk, muhabbet bahtýnda açan ne letafetli bir ilkbahar


Sevgiden kim korkar,
sevda saðanaðýnda edep bir har
Ah kalbim aþkýn buðusunda ar var kim ararsa illa kar


Hali yazmak
ve melali merakla arza sunmakta evet fark
Ruhun sayfalarýnda solumak kalbi müþterekliði bulmak


Ecrin suhuletiyle
barýþýk olmak, fazilette hazla yarýþmak
Ah efendim, bir þekliyle sana ulaþmak, yaþamaktýr sanat



Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: