Yarýndan dünü çýkar elinde kalýr bu gün Ne dünün geri döner ne yarýn gelir erken Gönlünde bir aþk yoksa ruhunu sarar hüzün Günü doyunca yaþa önünde vakit varken
Akýp geri dönmüyor bir su misali zaman Dünü anýp yarýný bekleyip durma her an Geçen güne ahlama ne üzül ne de gamlan Günü doyunca yaþa önünde vakit varken
Yeþil yapraðýn ömrü daldan düþene kadar Sonu ya bir hoyrat el ya da deli bir rüzgâr Bu kýsacýk ömründe düþün kaç güzel an var Günü doyunca yaþa önünde vakit varken
Erteleme hayatý yarýna kalsýn diye Yaþamak tatmak varken geriye atmak niye Unutma ki her anýn Tanrý’dan bir hediye Günü doyunca yaþa önünde vakit varken
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.