Ellerin sevgilim ellerin mumun üflediði ateþ sanki yankýsýnda evlat edinirim gölgemi. Soyunur binalarý, evleri - hem de hiç utanmadan- çelimsiz sakalýmdan sana uzarým. Gözlerin sevgilim gözlerin yapraðýn gölgesinde bir meleði öpmek sanki tadýnda susulmuþ günlerin anýsý gizli. Arýnýr tüm cisimleri, nesneleri - hem de hiç üþenmeden- aynalarýndan bakýþýna yürürüm... Sesin sevgilim sesin yeryüzünün en eski yüzü; gülmek, desem deðil aðlamak hele hiç deðil olsa olsa fesleðen giyinmiþ kuþ sürüsü... saðaltýr oluþu, olmayýþý - kimseye çaktýrmadan- dudaklarýnda secdeye varýrým... adýn sevgilim adýn hangi hikâyenin anlatýmýdýr? Sosyal Medyada Paylaşın:
imge_ve_sanrı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.