Bırakırım

Haniye demiþtin bir akþamüstü
Kapýna gelip de gül býrakýrým.
Bekledim yolunu her akþamüstü
Gelmedin yerine el býrakýrým.

Ýçimi içime sýðdýrmaz oldum
Elim ayaðýma dolaþýk kaldým
Beklerken yolunu sararýp soldum
Geriye bir nefes çul býrakýrým.

Acýlar çektirdin her daim bana
Ne olursa olsun kýyamam sana
Bilmezsin ararým ben yana yana
Dilimi kendime lal býrakýrým.

Gözünde hayalim uçup gitmesin
Sevdam yüreðinde kalsýn bitmesin
Seherin vaktinde horoz ötmesin
Bir günlük yetecek pul býrakýrým.

Düþünüp dururken sararýp soldum
Daðlarý taþlarý dolaþýp geldim
Güneþe diz çöktüm aya yalvardým
Arkamdan koþana nal býrakýrým.

Ölürsem öleyim bu sevdan ile
Düþersem düþeyim dillerden dile
Göçmüþün bir kere yabancý ele
Dört mevsim açacak gül býrakýrým.

Yüreðim aðlýyor gözüm görmüyor
Takatim kesildi gidip ermiyor
Dostum dediklerim halim sormuyor
Muhannette minnet zül býrakýrým.

Zaman gelip geçer ben olmam artýk
Yediklerim zehir giydiðim yýrtýk
Söylerler kimdir bu garip yaratýk
Çýnar gövdesinde dal býrakýrým.

Çektiðim acýlar nar oldu cana
Kimler ne söylerse dokunur bana
Boynumu eðmedim namert insana
Geriye kendimden yol býrakýrým.
Mürsel Adýgüzel
Sosyal Medyada Paylaşın: