dokunma
þimdi kýþ mevsimi ellerimde üþürken kuþlar
bekleme beni
ýsýnmaz artýk bu yürekte bir sevdanýn yol yorgunu düþleri
oysa ellerimizde büyütmüþtük biz en sýcak hayallerimizin çocuk gülüþlerini
hiç üþümezdi onlar da bizim gibi
zemheri ayazlarýna güler geçerdik bir zamanlar hatýrlar mýsýn sen de
hatta yaðmur çiselerdi üstümüze de umurumuzda bile olmazdý
þemsiyesiz akþamlarýn suç ortaðý kaldýrýmlarýnda
durma git
avutursun belki kendini baþka bir mevsimde açan çiçeklerde
kokusu beni hatýrlatan
bendeki sen özlemi bitmedi bitmeyecek bunu sakýn unutma
yoruldum anla ve üþüdüm artýk
sýcak mevsimlerde kaldý
eskimiþ gülüþlerinde solan bir kaç resim
unutulmayý kaldýramayan intiharlara yaktý kendini hatýralarýmýz
benim hiç bir geçmiþim ya da geleceðim yok þimdi
kuruyan dallarýmýzdan savrulmuþtu bir bahar kadar güzel yapraklarýmýz
þimdi solup giden
ne mevsim ne de sararmýþ yapraklar deðildi aslýnda bizdik sevgili
zaman bana hasretleri getirirken sana umut müjdeleri olsun istedim hep
baþka bir baharda yeþillensin güz yorgunu yüreðin
saçlarýna düþerken ay ýþýðýnda rüzgar
üþümesin istedim ellerin hep eskisi gibi
bende seni yaþatýrken
bu yolun sonunda son nefesini yine sana verir bil ki bu sevda
kýyamadým hiç kýyamam sana sevgili
dokunma
þimdi kýþ mevsimi ellerimde üþürken bütün kuþlar
ölümüme sebep bu umutsuz titreyiþleri
bekleme beni
ýsýnmaz artýk bu yürekte ne bir bahar ne bir sevda
ne de bir sevgilinin elleri
lütfen dokunma ...