**MECALİM YETMEDİ**
Mecalim yetmedi benim feleðe
Namerdin elinde koza döndürdü.
Benzetti de, sudan çýkmýþ balýða,
Teli yok, mýzrapsýz saza döndürdü.
Hep kuyumu kazmýþ yüzüme gülen,
Dost gibi görünüp aklýmý çelen
Ne derdim soran var, ne halden bilen
Tavuk kümesinde kaza döndürdü.
Yýkýlmam sanýrdým bencillik bu ya
Ne uykular böldüm dost diye diye
Eyvallahým yoktu aðaya beye
Savurdu külümü, toza döndürdü.
Bilmem gönlüm neyin diyetin öder
Gelen gün þevkimi, neþemi budar
Her gün ayrý bir dert, her gün gam keder
Yaktý yüreðimi köze döndürdü.
Ellere gül düþtü, hisseme çalý
Meçhule savurdu bahtýmýn yeli
Dört mevsim bilirdim, seneyi yýlý
Þu koca ömrümü güze döndürdü…
Ýsmail GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail GÜL (Vars@yalım) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.