Bir Yusuf Düştü Yüreğime...
Bir Yusuf düþtü yüreðime,
Kapkaranlýk kuyuda kývranan Yakup’un oðlu gibi
Bir yusuf düþtü ýssýz yarýnlarýma
Karanlýk günlerime...
Gözlerim semada bir buluta takýldý
Oysa bulut, Yusuf kadar uzaklardaydý
Ben günahkarým Züleyha gibi;
Suskunluðun adýný arayýþýmýn adýný yusuf koydum
Sonra "aþk"dedim Yusuf’a
Elimi uzattýðýmda
Yusufla baðlandým bir haykýrýþa
Haykýrýþ ki;Allah dedi korkuyla
Nefsini Rabbine emanet etti...
Ýçime ýþýk saldý Yusufum
Damla deðil derya oldu gözyaþlarým
Yüreðimi yýkadým o ummanda
Ben züleyhaydým;
"aþk"ýn adýný Yusuf koydum
Yusufumda Mevlamý buldum
Karanlýklara ittim onu
Kör zindanlarda zifiri karanlýðýna umut oldum .
Hem yandým aþk ateþiyle,hem yaktým pervasýzca
O aþkýn ateþiyle ýsýttým üþüyen ellerimi
Titrek bakýþlarýmla aradým yusufumu
Vuslattan gayrýsý yalandý bana
Ve firakýyla yitirdim gururumu
Güzeliðin cüz’ünü cennete býraktým
Ýstediðim Yusuftu ,onu kazandým
Hakk’ý aradým Yusufumda
Muhemmedi nuru buldum alnýnda
Ýstediðim Yusuf’tu,
Uykulardan uyandým Yusufu buldum
Rüyalarda cemali,
ýþýklarda çatýk kaþlarý yaktý benliðimi,
Yusuf kaçtý ben aðladým
Aðladýkça yaþlandým
Umutsuz bir divaneyi hatýrlatýyordu güzeller güzeli dedikleri
Öyle yakolay deðildi
Aþkýna yandýðým Yusuf’un yokluðunada alýþmak gerekti
Vuslattý bunca aðlamanýn sonu
Kavuþmaktý,
Muhammedi nurunda Yusufun ,
Mevla’yý bulmaktý
Þimdi sende sýra
Aðlama Yusuf’um,
Suskunluðunda gizle gözyaþlarýný
Deme kimselere için yakan Züleyha’nýn adýný
Aþkýn adýný Züleyha koy da ben gibi
Kimselere kaptýrma aþkla dolu yüreðini
Ben aþkýn adýný Yusuf koydum
Uzaklarda bir yerlerde adýný duydum,
Gül yüzünü gördüm görmeden önce onu
Ben aþkýn adýný Yusuf koydum
Yusufuma koþarken, Mevlaya vardým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.