VESVESEM OLDUN SEVGİLİM ( LAMBALAR )
Avuçlarýnda tutamazsan sýcaklýðýný aþkýn,
Buz gibi olur diðer aradýðýn
Dönsen de baþa, apandis olur
Dikiþ tutmaz geçirilen ameliyatlar,
Patlar durur hep bir yerinden aþk.
Uzaklaþýnca sen benden
Çoðaldý vesveseler
Her batýþýnda güneþin,
Saklanýyorum karanlýðýn tam orta bir yerlere,
Sen doðuyorsun sokaðýn en köþesine.
Kabuk baðlamayan yara,
Baðdaþ kurup çöküveriyorum
Pencerenin sana bakan yerine
Kurulu saatler gibiyim
Bom boþ bakýyorum
Bakýyor suratýma caddeler sokaklar
Bir vesvese olup yaklaþýp fýsýldýyorsun kulaðýma,
Hadi durma git diye,
Buluveriyorum kendimi adi kaldýrýmlarda,
Nede çabuk da inmiþim mey satan harabelere
Gülümsedim yine kendi halime,
Söz vermiþtim hiç bir þey düþünmeyeceðim diye
Kendi kendime,
Tutamadým yine sözümü vesvesem oldun.
Dönüp geldim yine ayný cam köþesine,
Koydum hayatý bir tartýya gittim geldim
Vuslatýn köþelerine.
Çöküyor üzerime çöke bildiði kadar karabasanlar
Sinmiþim tam ortasýna
Karýþmýþ ellerimde yumaklar,
Ayýltmýyor kafamý
Baþýmdan dökülen soðuk kovalar
Soluðumsun soluðum ters türs basýyor ayaklar.
Söndü bir bir ýþýklar ý hanelerin
Bana kaldý yine bon boþ sokaklar
Sokaðýn sarý lambasý.
Gücenme sen oluyor saçlarý
Ayný sen bakýþlarý ýþýtýyor ýsýtýyor ruhumu
Bu lambalar
Sönme, ýþýðýndan geçeceðim.
Kaldýrmasam da boynumu aydýnlat yolumu,
Bozacak bir gün bu sessizliði rüzgar
Bir gün iþte bir gün
Avazlarým çýktýðý kadar
Yavrusunu bulmuþ ayýlar gibi böðüreceðim.
Gün baþlýyor herkese
Ben de ise sakladýðým vesvese.
Lambalar.
.
.
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.