Sonbahar Hikayesi.
Sonbahar Hikayesi Baþlý baþýna bir hikayedir sonbahar,
Rüzgarýn koþuþturmasý,
Havanýn o hayat gibi olan serinliði.
Gözlerin yaþla dolar birden,
Nedenini anlatamazsýn.
Ve eþlik eder yapraklar,
Birer birer savrulurken.
Semalarda aðlayan bulutlar,
Bir görünüp bir kaybolur,
Anlayamazsýn.
Caddelerde telaþlý adýmlar.
Esen rüzgar yaðmur sonrasý topraðýn kokusunu savuruyor dört bir yana
Atarsýn kendini sonbaharýn soðuðuna,
Eþlik edersin rüzgarýn ýslýðýna.
Ancak ayýn doðuþu sokar seni içeri.
Karamsarlaþýrsýn birden,
Bunu tanýmlayamazsýn.
Ýzlersin dýþarýsýný, etkilenirsin.
Yapraklara yönelir bakýþlarýn.
Aðýr gelmiþtir yapraða bedeni.
Sýkýlmýþ, bunalmýþtýr aðaçla kalmaktan.
Zaten ne demiþ þair ;
Yaprak sýkýlmýþtý aðaçtan,
Sonbahar bahaneydi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.