El pençe divânýna durduðum günden beri Gizemli bir niyazdýr baþýmdaki yellerim Bazen bir söz bulurum eþiðimden içeri Beyaz bir güvercinle muþtulanýr ellerim
Sus deðince bir kalbe sýzýsý derin vurur Þafaðý görmesen de karanlýk deðil bâkî Takvimler devrilirken iklim hep anda durur Huzura ermek için bir katre eðil sâkî
Kýldan ince bu sýrat ayak yalýn yürünmez Ecelin sunaðýna ölmeden yatmakta var Gönül ’hû’ ile dolsa aþk kuþkuya bürünmez Makber erken görünür fasýl için vakit dar
Özenle sakladýðýn mihrimâhýn sîmâsý Nakþedilmiþ sanýrsýn emsâlsiz bir zamanda Erguvan mevsiminde hüsn ile naz imâsý Minvâl tasayla dolsa dermâný el amanda
Deli bir rüzgâr esip küllerimi savursa Bir daha gülemese yediveren güllerim Nârýn buðday tenimde câný yaksa kavursa Duvaðýmda ezilse o nâzenin tüllerim
Vâdimde açan çiçek ve dahî zambaðýmsýn Gül senin adýn diyor dudaðýmdaki nutkum Avucumdaki duâ ömrüme imbiðimsin Kainat ummân olsa damlanadýr tek tutkum
Ýnan ki tarifi yok hâlimi arz edemem Kaburgamda yankýsý halâ eþsiz sözünün Dikene deðse harfin dokunmadan gidemem Hayâlimi titretir her zerresi özünün
Öylesi eþbâhýmý cezbediyor sonsuzluk Kudret-i Ýlâhî ’nin kervanýna tutuldum Eþkâlim üzre akar dilrubâda onsuzluk Suya yazdým sýrrýmý bir katrede yutuldum
05.11.2013 / S.G.Y
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.