YARE MEKTUP
Sadece gözünü görseydim senin
Çekilmez kedere düþmezdim gülüm
Duymasam tadýný yakan busenin
Zor gelmezdi bana ani ölüm.
Dersin ki; terkedip kurtulmalýyým
Vuslatýn lezzeti öldürür beni
Ölümsüz olmaya yol bulmalýyým
Ýstemem peþimden her an geleni
Yarin emri deyip hürmet ederim
Sana itaatin saadeti var
Seni görmeye gayret ederim
Yaksa da hicranýn büyüttüðü nar.
Ýnkarýn ne kolay, geçen yýllarý
’Ben taze Nihal’im’deyip ey gülüm
Bize saadeti seçen yýllarý
’Unuttum ve lal’im ’deyip ey gülüm.
Tarihin ne hükmü var yar denilene
Ne vefa bulunur, ne aþk dilberde
Beni bir kerecik sar denilene
Pek elim bir azap düþer mahþerde.
Kederim Ýstanbul için sevdiðim
Bir daha göremez böyle sevda
Þu yüce gönlümden gel in sevdiðim
Olsun bu mektubum sana veda.
Halvet olduðumuz anlar avutur
Tamu kadar çetin yanan gönlümü
Belki senden güzel canlar avutur
Unutturur bana solmaz gülümü.
Mektubum götürsün seni maziye
Yadýndaki her an aðlatsýn gülüm
Bakmasýn gözlerin yeni maziye
Dikenin gönlünü kanatsýn gülüm.
Eslaf merhametli ve mahzuun idi
Yarine ah etmez,hep ah çekerdi
Gözüde gönlüde her dem hun idi
Yar için sayýsýz günah çeker idi.
Kýyamet yakýndýr, devran deðiþti
Ayrýlýk ardýndan bin ah getirir
Yar ile yaþanan hicran deðiþti
Bir anlýk adavet aþký bitirir.
Hilmi Kadýoðlu-Ýstanbul.
Zehra Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.