Ýki yürek bir olup önce aþký kucaklar Derken biri çekilir sahilde ki kum gibi Daðýlýr ortalýða oynanan oyuncaklar Düþersin bir kuyuya görünür aþkýn dibi Piþmanlýk gece gündüz seni kucakta sallar Kopup da elde kalýr tutunduðun o dallar..
Bir yar sevdim demekle zaten hikaye bitmez Gönülde ki oyunlar asýl orada baþlar Eliyle itse bile o aþk yürekten gitmez Kalem dile gelerek heceyle yar’i haþlar Zaman örer duvarlar içine týkýlýrsýn Arada adý geçse yine de yýkýlýrsýn..
Sürer gider oyunlar biri pes etmedikçe Biri sürekli kaçar diðeri hep kovalar Aþk hep galip sayýlýr havluyu atmadýkça Gurur olmaz diyerek sýrtlarýný sývalar Kanmaya hazýr gönül bu lafla çýkar yola Kendi kuyusun kazar yalnýzlýk takýp kola.
Baþkasý haramdýr der kimseye dönüp bakmaz Nice yolcu konmadan göçüp gider o handan Bilmez ki nehir bile kendiliðinden akmaz Onu besleyen dere dökülmezse bir candan Yaprak gibi dökülür yýllara boyun eðer Kendini kandýrarak der ki o yar’e deðer.
O yar kendi keyfinde desen de fayda etmez Aþk denen o kuþakla gözleri baðlanmýþtýr Sanki çekilen acý azmýþ da ona yetmez Aldattýðýný duyup kor gibi daðlanmýþtýr Buna raðmen bekler ki piþman olsun da dönsün Yürekte ki o ateþ yalnýz onunla sönsün.
Ayvazým DENÝZ
Þiirimi güne layýk gören seçki kuruluna teþekkür ederim.Tüm okuyan ve yorumlayan arkadaþlarýn yüreðine saðlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.