Hey, sen, Þair ! Þiirler yazýyorsun, Aþk üstüne, sevgi üstüne, Sevda üzerine. Ahkâm kesiyorsun, Biliyorum, yaþýyorum, Anlýyorum diye.
Söylesene Þair, Ne biliyorsun ? Neyi biliyorsun ? Hadi, hadi de bana Þuranýn, iþte þuranýn nasýl acýdýðýný biliyorum de ! Hasretinin arþa deðdiðini biliyorum de ! Ruhunun nasýl sancýdýðýný, Sancýlarýn nöbetlere döndüðünü biliyorum de !
De be Þair, Hadi desene ! Kelimelerin yetersiz kaldýðýný, Anlatmalarýn bile bir anlam ifade etmediðini, Ýzahatlerin kelimelerde nasýl kaybolduðunu, Kaybolmuþluðu biliyorum de ! Kayboluþu yaþýyorum de !
De be Þair, Hadi desene ! Hani biliyordun ? Hani anlýyordun beni ? Sen hiçbir þey bilmiyorsun Þair, Hiçbir þey! Anlamýyorsun da Kimsesizlik sardý her yanýmý, Soðuk girdi ruhuma. Üþüyorum Þair, Çok üþüyorum Hasta mý oluyorum, Yoksa yüreðim mi hasta ?
Ne oldu Þair ? Niye sustun ? Susma Þair, Susma ! Suskunluðuma ortak olma Avazým delebilir mi suskunluðumu, Ya da sessizliðim ?
Sus Þair ! Sus Biraz sessizlik, Biraz sükûn, Biraz huzur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Üsküplü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.