Mehtabımsın Mehtab'ım

Sen daha doðmadan,adýný koydum
Dünyaya gelince,mutluluk buldum
Herkesten, herþeyden sakýnýp durdum
Mehtaplý gecede,sanki ben doðdum.

Gülünce gözlerin,neþ’e saçýyor
Küsünce dünyadan,güneþ batýyor
Üzülüp aðlarsan,içim yanýyor
Her yerde gözlerim,seni arýyor.

Mehtabýmsým Mehtab’ým,bebeðim benim
Canýmsýn,kanýmsýn herþeyim benim
Seni ben,öyle çok seviyorum ki,
Birtek evladýmsýn,kýzýmsýn benim.

Seni ben canýmdan,daha çok sevdim
Özleyip her akþam,koþtum da geldim
Baðrýma basarak,kendimden geçtim
Allah’a þükredip,teþekkür ettim.

Ne güzel yaratmýþ,seni Yaradan
Allah’ýndan bulsun,seni aðlatan
Ömrümce ayýrmam seni yanýmdan
Uzun ömür versin,seni yaþatan.

Mehtabýmsýn Mehtab’ým,bebeðim benim
Canýmsýn,kanýmsýn herþeyim benim
Seni ben,öyle çok seviyorum ki,
Birtek evladýmsýn,kýzýmsýn benim.

Sosyal Medyada Paylaşın: