VEZİRKÖPRÜ

VEZÝRKÖPRÜ
Mevsim ilkbahar, elimde kar var,
Göðemden salýnýnca, az kaldý yar,
Geliyorum Vezirköprü, beni kendine sar,
Avutur belki beni, belki baðrýna basar.

Hayata sende baþladým, gözümü sende açtým,
Yýllarca topraðýnda, daðý taþý dolaþtým,
Henüz daha toydum, eðilirdim yaþtým,
Seninle büyüdüm, seninle savaþtým.

Taþkale kalemdi, yuvamdý yerimdi,
Çamlýk çýkmazýysa, durduðum evimdi,
Yaþadýðým her þeyim, sevincim kederimdi,
Seni sevdikçe Vezirköprü, acýlarým dindi.

Belediye park yeri, þehrin orta yerinde,
Yazýn ortam sýcakken, oturur herkes serince,
Sohbet koyu olur ha, hem de çok derince,
Buluþur eski dostlar, meydan da yeterince.

Canlý tarih her taþýn, her taþýn tarih kokar,
Saathane sevgiyle, karþý gavlaðana bakar,
Taþhan’sa ne düðünler ne niþanlar takar.
Bedesten yýllar yýlý, düz semaver yapar,

Yeni evler yapýlýr, Esentepe ardýnda,
Çamlýðýn yeni hali, herkes belki farkýnda,
Vabartum karþýsýnda, o derici parkýnda,
Semaver çayý içilir, þanlý bayrak altýnda.

Cýbýr’ýn kahve vardý, hem de parkýn köþede,
Eller iyi geldikçe, herkes bir neþede,
Tozlu vardý bir zamanlar, dördüncü eþe de,
Yazardým tabelaya, yetmezse güneþe de.

Gençlik caddesiydi, Havza caddesiydi,
Yürürdük beraberce, bilmem neresiydi,
Her geçen yaz aylarý, onun senesiydi,
Ayrýlýðýn belki de, en acý sesiydi.

Hayat bu fýrtýnada, her gün savrulurum,
Geçmiþi yaþadýkça, yanar kavrulurum,
Sana gelmek isterim, seninle avunurum,
Yüreðim iki parça, yapayalnýz dururum.
10.05.2013
Mehmet TOZLU.

Sosyal Medyada Paylaşın: