Nar, halin manalaşan sevdasında deruni hicrandır…

Ne çok sýcaktý,
Ne de ruhumun yalnýzlýðýna
Refaket eden bir ayaz vardý
Sanki kalbimin suskun sayfalarýnda
Kaybolan bir nefeslik aþk hicrandý
Ne ikmal ettiðim tecrübeler,
Ne muðlaklýk yaþatan o hüzünlü haller ardý
Gönlümün yitik mecrasýnda hakikate
Muhtaç olmam nedenli manidardý



Ey manasýna meftun býrakan,
Esararlý nidasýnda savuran aþk nerdesin
Hangi abdin sahnelenen kaderinin
Ýnsicamýnda en mübarek bir hecesin
Gönlün yekpareliðinde, latifliðin
Naifleþen mecalinden edebi marifetsin
Bazen hüzün bazende sürur için tek adressin,
Bahþedilmiþ bir ulviyetsin



Ruhmun açýkdenizlerinde açýlmýþ
Bir yelkenli misali engin ve zarifsin
Sessizliðin her halinde efsunlaþan
Bir ðül-i nihalsin, hasretsin, þevksin
Ýnsan için asla vazgeçilemeyen
En zarif bir ülfetsin ve ölümsüzleþensin
Ne tenin, ne nefsin ve ne de emelin
Marifetisin sen, aktim için meþksin



Ruhumun hicran sayfalarý, senin
Serencamýndan akseden umutlardýr
Sensizlik içinde, ne cennet ve ne de
Cehennen hakkýyla anýlan farktýr
Nar bizzat halin manalaþan damlalarýnda,
Sevdana açýlan hicrandýr
Kalbin sahibini anlamak ve bu manada
Kul olmak aþk için vuslattýr



Gülüp geçme bu halime,
Serdettiðim fakirliðin edebi niteliksizliðine
Mütehassýzlýk kalbimin suskunlaþan
Badirelerinde nasip perdesinde
Sinemde uhteleþen melalimi, her vakit
Titreten aþk hali edep derdinde
On an ve vaki olan bir zaman içinde
Sessiz ve sakin göçsem sevda ile



Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: