rüzgarlar getirmez mi sesimi
yaðmurlar yaðmaz mý üstünüze
kuruyan topraklarda
ben filizlenirken umutlarým
inceden inceye
kim okþar sanýrsýnýz ki yüreðinizi
aðlama anne
bak yaðmur yaðýyor
býrak yaðsýn umutlarýn üstüne
unuttum bütün acýlarýný
kapanan yaralarýn
bir seni
bir de umutlarýmýzý unutmadým
unutmam anne
kýr çiçekleri gibiydik biz
umutlar her bahar yeniden sürgün verirdi
güneþe dönerdik yüzümüzü
aydýnlýðý çekerdik içimize
kendi topraðýmýzda yeþillenen
tüm kýr çiçekleri kardeþti bize
mutluluk
birlikte açmak
birlikte büyütmek sevgileri
birlikte dökmekti
sararan yapraklarý
her sonbahar mevsimi
hiç bir þey deðiþmedi
ne sen
ne de ben
biz deðiþemezdik
topraðýmýz buna müsait deðildi
nefretlere kurban etmedik sevgimizi
yalnýzca ,
yalnýzca çok sevmiþtik biz
belki , tek suçumuz da buydu anne
böyle olsun ne yapalým
herkes de sevemez ki
kýr çiçeklerini
kuruyan topraklarda
ben filizlenir umutlarým
inceden inceye
kim okþar sanýrsýn yüreðini
aðlama anne
bak yine yaðmur yaðýyor
býrak yaðsýn tüm yaðmurlar
umutlarýmýzýn üstüne ..