AYRILIK

’Ellerin kaçak ellerimden,
Gözlerin deðmiyor gözlerime,
Sözlerin de bir o kadar uzak,
Sevgiden.’
Dedi, kadýn.

Kaçamak bakýþlarýn,
Ardýna gizlendi,
Duygular.
Avaz avaz sustu,
Adam.

’Anladým,
Gönlünden düþtüðümü.’
Dedi, kadýn.
Ve tutmak istedi ellerini,
Adamýn.

Edasý deðiþti,
Çekti yavaþça ellerini.
Derin derin baktý gözlerine kadýnýn,
Konuþmak ister gibiydi ki,
Kadýn susturdu, elleriyle dudaklarýný.

Son kez dokunuþuydu,
Aþýk olduðu adama.
’Benimle olduðun için,
Sevmedim seni.
Ben seni sevdim’’ dedi.

Oysa tek kelime dökülmemiþti,
Ýkisinin de dudaklarýndan.
Yüreklerinin gözlere yansýmasýydý hepsi.
Gözlerde baþlayan aþklarý.
Yine gözlerde bitmiþti.

Sevda KARA
03.12.2013 - 11.45
Sosyal Medyada Paylaşın: