şiir’ mi harika yüreğin mi dedi yalnız bir kadın

þiir’ mi harika yüreðin mi dedi yalnýz bir kadýn
beni benden aldý hüzünlü sessizliði
ses olmuþ yorgun yüreðime acizliði
yüreðim hüznüme aðladý gizlice
yalnýz bir kadýn aðladý gizlice

ah yetim yürekler neden hep hüzün kokar
öksüzlük buram buram anne kokar deðil mi
yalnýz bir kadýn süzüldü þiirime sessizce
beni yaz dedi
öykünme öyküm yetim kalmasýn
ses ol yorgun yüreðime
anne dili ile yaz
lisaný sevgi olsun

al beni ey yorgun yolcu
süpür gurbetimin yollarýný
terek ucuna iliþtirilen
boþ tabakta bir avuç gözyaþým kaldý
sil süpür üzüm buðusu anýlarýmý

Yürekte buruk sýzýyým sol yanýnda gizlenen
bebek saflýðýnda an be an gezinen
al beni ey yolcu götür analý anýlarýma
yetimliðim in yükünü yüreðimden al


süzülsün anýlarým yumulu bebek avucundan
yorgunluðumu okþasýn bebek saflýðý
götür ruhumu anasýzlýðýma üzülen yýllarýma
yetim bebeðin avucunda kaderim gizlensin
ve ben öksüz ve yetimliði mi geri versem


fakirliðimin sitilinde bir avuç Ahu’ yum
cam kýrýðý gökyüzünde özgürlüðüm yetim
annesiz cumartesileri yüreðimde yurtsuz
iþte! bu günde anneler günü
ben yine ruhsuz ben yine yurtsuz
kýyýsýndayým ölüm kokulu yalnýzlýðýmýn
sahi takas etsem ömrümle bana annemi verir misiniz

mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın: