para para para

býrak yakamý yapýþtýn kaldýn üstüme
ipekten enterimisin atamadým bir türlü
düþünmeden bir gece yarýný yatamadým bir türlü
boþa koydum dolmadý,doluya koydum almadý
ben senin içinden çýkamadým bir türlü
otuz yýl oldu tanýþýklýðýmýz
dönme dolap gibi hep dolanýrýz
dört mevsimde baharý ararýz
sen beni ben seni anlamadýk bir türlü
varlýðýna doydurmadýn,yokluðunu unutturmadýn
seninlede sensizde olamadým,býrak yakamý
seni görünce yüzüm güler etrafýmdakiler bayram eder
gülmedi*anladým gülmiyecek bana kader
bilirim bir ben deðil binlercesi ayný çileyi çeker
kiminin elinin kiri kiminin alýn teri
kefenin yokki cebi
nedendir bilmem seninle biz seviþemedik bir türlü
aza tamah edemedim çok iken deðerini bilmedim
uðruna gençliðimi verdim yaþlandým hala murad eremedim
yapýþtýn kaldýn üstüme kene gibi
söküp tenimden öldüremedim...
28 temmuz 2013
nazlý ören
Sosyal Medyada Paylaşın: