Gel, eğer gelemeyeceksen de gönlüme hissettir…

Gel
Gel artýk
Yüreðime kül düþmeden
Ümitler sönüp gitmeden


Ruhum
Henüz seni beklerken
Gönüm her halinde özlerken


Hasret
Baðrýmda korlaþýrken
Dil hal olup, vicdan sukut etmiþken


Gel,viran
Olan halime bir fýrsat ver
Ne hevesin, ne arzu denen meretin


Ne hevanýn,
Ne de ter adýna dileðin
Bedeni ve nefsi ihya eden herþeyin


Bir fanus
Ýçinde yaþamaya mahkum eden
Baðnaz ve þer kokan hýrs ve tamahýn


En sefil
Birþekilde etrafýmý kuþatmýþken
O suhuletli ve edebi meziyetli husisiyetlerin


Halimi
Cezbeden, ruhuma dirlik zerkeden
Melalin ve kalbi hassasiyetin fevkiindeyken


Beni bana
Býrakma, ufkumu daraltmadan gel
Ne vakit düþünsen ve hatta düþlesem içimde


Ýfade
Edemeyeceðim nispette bir surur doðar
Bazen kendi kendime gülerim ve neþelenirim


Hatýratýmda
Ne kadar asudelik varsa alýp götüren
Þimdi ellerim bomboþ ve gönlüm yalnýzlýðýn kadrinde
Gel, eðer gelemeyeceksen de gönlüme hissettir




Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: