YARA KALDI

Köyümden ayrýldým on yedi yaþýmda
Gitti o gür saçlarým kalmadý baþýmda
Gözlerim zorlanýyor gözlükler kaþýmda
Doyamadým köyüme içimde yara kaldý

Bozuldu diþlerim yarýsýndan çoðu çürüdü
Bacaklarýma belime de romatizma yürüdü
Koyun kuzunun peþinde koþmak iyi günüdü
Doyamadým yaylalara içimde yara kaldý

Otuz yedi yýl hiç ara vermeden çalýþtým
Hayata tutunmak için dolu dolu yarýþtým
Köyümü artýk rüyalarýmda görmeye alýþtým
Doyamadým akrabalýklar içimde yara kaldý

Uzaktan yufkanýn içinde helva var sandýk
Zalim gurbetellerin renkli yaþamýna kandýk
Maneviyatýmýzý kayýp edince zoraki uyandýk
Doyamadým ben köyüme içimde yara kaldý

Çobaným buralarda her þey menfaat çýkar
Düþme düþersen önce akrabalarýn býkar
Açýðýný buldu mu kardeþin bile seni yýkar
Dostluk akrabalýk insanlýk içimde yara kaldý

Selaattin çoban 01aralýk2013 Esk.

Sosyal Medyada Paylaşın: