Denemeler Yağmuru

denemeler yaðmuru
ilk ses ýlýk
siyah çimenlerde yuvarlanýyor
unutulmuþ olmalý içinde bir karanlýk
senden daha uzak
yemin ederek gözlerine söylemiþtim
oysa benden gerilerken böyle iki büklüm
hiç bir þey hatýrlamýyordun

sevginin uðruna yýllarca kafa yormuþ þu aðaç bile anladý
yapraksýz kýmýldamanýn suyu olmazmýþ
bir sen anlamadýn çoðul
bir de þu garip yalnýzlýðýmýz

denemeler yaðmuru
tüm kýmýldayanlar ölümlüdür
hareketsiz kalanlar korkularýyla buluþacak
hisseden bir þemsiye mi damlacýklarý
yoksa yankýlar mý çatlatan suyu

güneþ kesintisiz yakmayý bilir yalaný
kor dudaklar için söylenmiþ bir masal
kendi ruhunu ýslah edemeyen konvoylarýn
bir birlerine geniþliði sormasý hikayesi
gayesi yesifun

taranarak soðuyan bir evren çýkmazýnda
en çok o küçük gülüþler kalýyor aklýmýzda
düþüncesini boþ aynalara gömen bakýþ karþýlýksýz
gaip taranarak gülüyor
büyük bir sonsuzluk varmýþ gibi baþýnda.


Sosyal Medyada Paylaşın: