Bir ilkbahar sabahý yazdýðýmýz,
Pembe çiçekli þiirimizi al da gel !
Þiirimiz ki; Kurak iklimlere su taþýr,
Solmuþ çiçeklere hayat verir...
Gün doðumlarýnda,
Ellerimde bir tek krizantemle
Denize karþýcý beklemelerim
Son bulsun...
Umutsuz þiirler düþmesin dilimden
Her mýsram,
Yüreðimdeki sonsuz aþkýmýzý dokusun
Lal olan dilim,
Þarkýlar söylesin, þiirimizi okusun
Bilirsin ki; Krizantem sadakattir.
Sen gittiðinden beri,
Ellerimde krizantemle
Her gün dönmeni bekledim.
Gün doðumlarýndan,
Gün batýmlarýna kadar.
Yüreðime kapattýðým aþk kuþlarý;
Uçsun artýk gökyüzüne.
Al gel þiirimizi,
Çok bekletme ne olursun,
Dayanamaz bu sevdalý yüreðim,
Ayrýlýk her bir hücreme koyarda,
Kimseciklere bir þey diyemem,
Yalan laflarla geçiþtiririm.
Bekletme,
Bekletme ne olursun bu sevdalý yüreði,
Bu sene Marmara’ya fena bastýracakmýþ kýþ
Sen iyisi mi içimi ýsýtan
Bir gülüþ gönder Akdeniz’den...
Melike Melis / Söz Yaþlarým
19 Ekim 2013