Gitgide globelleþen dünyamýzda komþuluklar, insan iliþkilerde azalmakta.Bizde þöyle bir söz vardý. "Anan baban kim?Yakýn komþun." Baþýna bir iþmi geldi anan ,baban koþana kadar komþun yetiþir. Ben hiç unutmam geçmiþ tarihte annem, babam Niðde’ye dönüþü Aksaray’da kaza yaptýðýnda aþaðýda zikrettiðim komþum beni yanlýz býrakmamýþtý.Kýzým su çiçeði çýkardýðý için gidememiþtim.Hala o iyiliðini unutamam. Ayný zamanda bana emeði geçmiþtir kendisi dikiþ bildiði için terzilik konusunda fikirlerinden faydalanmýþýmdýr.Allah saðlýklý uzun ömürler versin. Komþu hakký çok önemlidir mesela.Betonlaþma insanlarda gitgide bir sanallýk, yapaylýk.Komþu hacet kapýsý, kötü gün dostudur.
Bir Güneþ Doðdu Aydýn’dan
Bir gün, perdelerin inmiþ camdan Yarým saat olmuþ, gitmiþsin buralardan Helalleþip, vedalaþmadýk yakýndan Sen hiç eskimeyen komþumuzdun Cevriye abla.
Dikiþ dikerdin gece, gündüz demeden Yere ne iðne, ne iplik dökmeden Bir dakika bile, boþ geçirmeden Ne çalýþkan, prensipli kadýndýn Cevriye abla.
Kimselere demezdin derdin, Sýralý, sayýsýz dostlarýný severdin Zevkine güvenirdi, müþterilerin Bir ekol, semboldun sen Cevriye abla.
Ýnsanýn ayýbýný yüze vurmazdýn Küçüðü, büyüðü kýrmayýp sayardýn Kötü günde dostuyun, yanýnda vardýn Öylesine hatýrnaz, asildin Cevriye abla.
Emekle evlat yetiþtirdin, vatanperver Oðlun, damadýn ordumuz da iki nefer Þimdi Ýstanbul’da torunlar sever Hürmete layýk, unutulmazsýn Cevriye abla. Zehra Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hicab Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.