Giderken düþürdüðün gözbebeklerini topladým Güzel atlar ülkesinden bugün Ve peri bacalarý þýmarmadý ilk kez Sen yoktun
Elimin bütün ýslaklýðýyla dokundum gözlerime Yalancý baharlarýn yaðmurlarýna küsüp aðladým mý bilmiyorum En sevdiðim kuþ kanatsýzdý çünkü Bir masal ülkesinde yeþil sandukalý ölümler býraktým daðlara Soylu kavgalarýn akabinde
Çoðu kez senin adýný fýsýldadým rüzgara Kendi adýný unutmuþ çocuklar gibi Oysa ben turnanýn kanadýnda bir tüy bile deðildim Kýrdýðým yüreðimdi Kanatsýz kuþlarýn teleðinden kan damlýyordu
Müstevli bakýþlarýmdan ürpererek sevme beni Gözlerimde kahverengi bir teneþir Göðüs göðüse çarpýþarak severim celladýmý Kör bir kurþundur yaþamak benimkisi Kýyýda köþede eli yüzü düzgün bir kaç parça hatýranla Her kaldýrým kaldýrmaz cesedimi
Ey kahve bakýþlarýnda bin yýl hatrý olan sevgili Düþürme beni gözlerinden Öyle uzaktan bir masal içine Karanlýk sulardan siyah kuþlar geçmiyor artýk Turnalarýn gömleði beyaz Bir tutam kokun var tütün sarýsý her dumanda Hasret kalmayý unutmuþ yaþlanmayan çocuklar gibiyim Ve bu aþk, sevda treninin uðradýðý son istasyonda uyuklar
Baþýmýn, kuþ tüyü yüreðine gülümsediði mevsimlerdeyim Yaðmur yaðýnca ýslanmayý öðretir aðlamak bana Artýk kurþun yiyince bir anda ölmüyorum eskisi gibi
uytun .................
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.