Beyhûde Avutma Gönlünü Gardaş !
Ne bacý, ne gardaþ, hepsi yalanmýþ,
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
Kimisi çýyandýr, kimi Yýlanmýþ;
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
Akraba, Akrepçe, iðnesin sokar,
Sen þurda paralan, öteden bakar,
Düþmân oku deðmez, can sözü yakar;
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
Hele ana baba, düþmâna kozsa,
Zor mu düþmân gelip, bendini bozsa?
Deyip;"Mevlâm yeni bir kader çizse!"
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
Sen Hakk’ý dosdoðru, kalpten bilince;
Neticede ihsân gelir hâlince,
Göçer öte yana, vaktin gelince,
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
Üzülme dert etme, olacak olur,
Su akar sonunda, mecraýn bulur,
Hor görenin baþa, gördüðü gelir;
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
Deme; Emmim, dayým, sülâlem kör mü?
Boþmuþ hepsi inan, týrnaðýn var mý?
Var kaþý baþýný, bu kadar zor mu?
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
Nizâ-yý Habil’le, Kabil’den beri,
Bu fitne sarmýþtýr, gökleri yeri,
Hakk düzeltir ancak, gönülden körü;
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
Ozan Ýlo senin, derdini bildi,
Üzüldü bundan da dersini aldý,
Sanma kulu yeren, ebeden kaldý;
Beyhûde avutma, gönlünü gardaþ!
02.01.2008/12.16
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.