gitme kal biraz daha
geceler bitmiyor
ve üþüyorum anlýyor musun
demiþtim sana
sen gidiyordun
rüzgar mý anýmsatýr bilmem
kokun mu kalmýþ resminde
geldiðini fark ettiðim
resmine bakýyordum o sýra
sen gülümsüyordun
beni dinler gibi
anlar gibi
yalnýzlýðýmýn bir tek nedenini
hep seni sevmiþliðimi
biz eskiden’dik sevgili
þimdi ben burada
ziyaretçi bekleyen bir hükümlü
yalnýzlýðýn dört duvarý’nda
kimbilir kaç bin kez
uðurladým yýllarca
içimden geçen nice sen’ leri
say ki eski bir tren garý
yarým kalmýþ bir þiir
kalemi kýrýlmýþ bir hayat
ve belki biraz yaðmur
biraz kar
biraz da rüzgar iþte anla
odam zifiri karanlýk
göz seni görmüyor
bu soðukta titrerken ellerim
resmini nasýl görebildim
bu yok’lara karýþmýþ’lýðýnýn
bilmem kaçýncý kasým’ýnda
onu da sorma bana þimdi
bilmediðim sorulardan azad ettim kendimi
sen gittin gideli
sorularý ben soruyorum artýk
nerelerdeydin bunca zaman desem de þimdi
sen boþ ver
bilmez miyim gittiðin yerleri
bir tek ben yoktum yanýnda
bütün arayýþlarýma raðmen
bulamadýðým yerlerdi saklandýðýn
giderken her þeyimizi almýþ
bir tek beni býrakmýþtýn arkanda
dilim dilim yüreðimi
savurmuþtun rüzgara ýslak kaldýrýmlarda
sahi
sen de hatýrlýyor musun hala
içimden kopardýðýn intiharlarý
ölü martýlar topladým ben her bahar
kayalýklarda
hissediyorum sadece
ellerimde sýcaklýðýný
vurgun ayazlarýn
teninde bir baþka tenin kokusu
yakýyor yine bu gece genzimi
çürümüþ bir aþkýn tüten buðusu
gitme kal biraz daha
geceler bitmiyor üþüyorum anlýyor musun
demiþtim sana
sen çoktan yol alýrken
yaðmurlu bir nisan akþamýydý
baharsýz bir bahar býrakmýþtýn arkanda
þimdi git sevgili
git artýk
bizden hiç bir iz kalmamýþ sende
bunca zaman
sende kalan herþeyimizi de tüketmiþsin
yabancý tenlerde
tuttuðun ellerde
baktýðýn gözlerde
bu gece
senden de azad ettim kendimi
þimdi
geldiðin gibi
usulca dön sevdiklerine
yakýyorum artýk resmini
külleri dahi kalmasýn bende
git artýk sevgili
dilerim bundan sonra
günahým dahi kalmasýn sende
git artýk ...