Döner Dönmez Yüzünde O Tebessüm

suya yansýdýkça yok olan anýlarýmý seviyorum
renkleri karýþýyor
unutuyor kaldýrýmlar yalnýzlýðýný
karanlýk bir oda bulsak
ýþýðý ilk yakan sen
döner dönmez yüzünde o tebessüm
mutluluk penceremize rüzgarlar dolsa

aþaðý bakýnca bitmezmiþ gibi
insanlar dolaþýrken gölgeleri de vardý
taþlar okþuyormuþ gibi çiçeklerini
kalbine dokunurken
hangi daðýn yamaçlarýný süslüyordun
ellerim iki yana öyle çaresiz
beklerken seni

her þehrin ortasýndan bir ýrmak geçmez
ýþýklarý ile geceye aþklarýný teslim etmiþ
susuþlar yansýr kürekler kýmýldadýðýnda
sýcacýk bir sevgi yaðmuru
öpesim gelir dudaklarýndan

sonra unutulur yaþamak ne kadar güzel
ve ulaþýlmaz gibi durur senin alnýnda
düþer kayalýklardan bir yanký
o korku ile kapatýrým kirpiklerini
girmesin diye denizlerin dalgasý rüyalarýna

sevgi bu
bahçeler arar kendine
sýcak eller ve dokunuþlar sonrasý
uykulu mýrýltýlar
sabah olana dek
yapraklarýyla konuþur bulut
içimizde binlerce bahar yangýný

aðlayamazsýn
yanaklarýn teslim olmuþtur geceye
dað baþlarýna terk edilmiþ yalnýzlýklar gibi üþürüz
aðlayamazsýn
sabahýn ilk çiçekleri uyanýr koynumuzda.






Sosyal Medyada Paylaşın: